Lang voordat de hoorn in het symfonieorkest terechtkwam, werd de voorloper van het instrument al gebruikt door bijvoorbeeld jagers en koeriers om signalen door te geven. In veel stukken is de hoorn nog altijd duidelijk aanwezig in jachtscènes. Richard Strauss heeft de hoorn in veel orkestwerken een belangrijke partij gegeven en Mozart heeft zelfs vier hoornconcerten geschreven. Een beroemd kamermuziekwerk is het hoorntrio van Brahms. Hij gebruikte zowel de moderne hoorn als zijn voorloper, de natuurhoorn. 

De moderne hoorn heeft ventielen en in combinatie met je lipspanning kun je daarmee alle tonen binnen het bereik van vier octaven spelen. Door trilling van je lippen stuur je lucht door de buizen en in het instrument wordt dan een toon gevormd. Een eenvoudige studiehoorn kost ongeveer tweeduizend euro, tweedehands heb je voor zo’n driehonderd euro een degelijk instrument. Zowel qua gewicht als qua ademhaling kan hoornspelen voor jonge kinderen een fysieke uitdaging zijn, maar vanaf ongeveer acht jaar kun je meestal wel beginnen met hoornles. Samenspel is al snel mogelijk, onder meer in jeugdorkesten van harmonieverenigingen.

‍